Long live the King!

Hey lieve bloglezers,

Jullie hebben het vast wel meegekregen de afgelopen week, maar op 13 oktober is de geliefde koning Bhumibol van Thailand overleden. In deze blog zal ik jullie mijn ervaringen over dit grote verlies in Thailand vertellen.

Donderdag 13/10/16

Wow wat een gekke dag.. We kregen te horen dat de koning van Thailand in zwaar kritieke toestand in het ziekenhuis in Bangkok ligt. Zijn hele familie is bij hem dus het is wel heel serieus. Koning Bhumibol is 88 jaar en is al 70 jaar koning van Thailand. Koning Bhumibol betekend hier alles voor het Thaise volk. Hij is hier zeer geliefd. We hebben dadelijk een meeting over wat voor gevolgen het zal hebben voor het bedrijf als hij zal overlijden. De Thaise Baht is al met 8% in zijn waarde gedaald en mensen raken in paniek. Als hij overlijd zal Thailand in een rouw van 90 dagen komen. Dan wordt het dus geen Koh San Road meer in het weekend. We moeten dan zwarte kleding dragen en op straat ons respect tonen voor het volk, wat overigens wel logisch is. Overal op straat lopen mensen met foto’s van de koning en bij elke buddhistische tempel stoppen ze om te bidden voor de koning.

Wij westerlingen maken ons druk. In wat voor chaos komen we dadelijk te recht als hij overlijd? En wie gaat het land dan besturen.. Ook de Thai weet niet wat er zal gebeuren en vreest ook voor chaos in het land.

Ik ben benieuwd en ook wel een beetje zenuwachtig. Ik heb geen idee hoe iederen hier gaat reageren. We hebben net bericht vanuit Nederland gekregen dat hij is overleden.. Mijn collegas weten het nog steeds niet want de thaise regering laat niks weten.. 

Om 19u zaten Kaya en ik terug in de BTS naar huis. De Thaise minister heeft net op de tv aan het volk laten weten dat koning Bhumibol in vrede is overleden. Overal beginnen mensen te huilen, ze zijn verdrietig en er heerst een kille sfeer in de drukke stad. Zelf voelen we ons ook niet helemaal fijn meer..

Vrijdag 14/10/16

The day after.. Heel Thailand is in shock. Het is best wel aangrijpend om hier zo midden in te staan als buitenlander zijnde. Op het werk heerst een kille sfeer, iedereen draagt zwarte kleding en ziet er vermoeid uit. Ik kwam als een van de eerste op het werk, iedereen was later vanmorgen. Ik merk heel erg dat mijn collega's er liever niet over willen praten, wat ik ook wel snap. Maar ik zit nog met 1000 vragen omdat iedereen praat over een grote chaos in het land. Mijn collega's kunnen mijn vragen helaas ook niet beantwoorden omdat ze van de generatie zijn waar ze dit nog nooit mee hebben gemaakt.

Voor de komende 30 dagen is het de bedoeling dat de bevolking en wij dus ook in zwart of witte kleding gekleed zijn. Ook zal het uitgaansleven en drank verkoop voor een maand stop staan. Voor mensen die voor de overheid werken is het de bedoeling dat ze dit doen voor het komende jaar.

Zondag 16/10/16

Vrijdag avond ben ik met Kaya naar het hotel ISanook gegaan, waar Loïs en Denise verblijven. We zijn het hele weekend bij elkaar geweest. We hebben dit weekend niet veel andere dingen kunnen doen dan alleen maar film kijken en zwemmen. Ook zeker niet erg!

Ik merk dat het allemaal meevalt. We hadden de chaos in het land en vooral in Bangkok veel groter verwacht dan dat het uiteindelijk is nu. Alles gaat verder. Alles moet wel verder. Ik ben benieuwd wat er allemaal nog gaat komen.

Dit was even een blogje om jullie op de hoogte te houden van wat er hier speelt en hoe ik het heb ervaren. Volgende week komt er weer een leuke blog want we gaan dit weekend naar Ko Samet! Een klein paradijs op 4 uur reizen van Bangkok..

Liefs,

Kim